اثر افزودن اسانس دانه گشنیز (coriandrum sativum) در آب آشامیدنی جوجه های گوشتی بر عملکرد و فلور میکروبی روده

به منظور بررسی اثر اسانس دانه گشنیز بر عملکرد تولیدی، صفات لاشه و میکرو فلور روده از 280 قطعه جوجه یک روزه استفاده شد. روز هفتم جوجه¬ها به 7 گروه و هر گروه به 4 قسمت (تکرار) 10 قطعه¬ای تقسیم شدند. به آب آشامیدنی هر گروه مقدار صفر،50، 100، 150، mg/l 300 اسانس گشنیز، mg/l 50 امولسیون کننده، mg/l50 باسیتراسین اضافه شد. مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی اندازه¬گیری شد. به منظور تعیین نسبت اجزای لاشه و جمع¬آوری محتویات ایلئوسکال، دو پرنده از هر گروه در روز 42 ذبح شد و سپس نمونه¬ها برای انجام آزمایش در دمای 20- ذخیره شد. تعداد پرگنه¬ها (cfu/g) باکتری¬های اشرشیاکلی، کلی¬فرم و لاکتوباسیلوس نمونه¬ها تعیین شد. نتایج نشان داد که اسانس دانه گشنیز تاثیر معنی¬داری بر عملکرد تولیدی نداشت (05/0p>). پرگنه لاکتوباسیلوس به دست آمده از تیمار100 و 150 میلی¬گرم اسانس گشنیز (به ترتیب 90/7 ،52/8) بیشتر از شاهد (1/6) بود (05/0p<) و سایر تیمارها با شاهد تفاوتی را نشان ندادند (05/0p>). تعداد پرگنه اشرشیا کلی به دست آمده از تیمار 100 و150 میلی¬گرم اسانس گشنیز (به ترتیب 36/5، 38/5 ) کمتر از شاهد (06/7) بود (05/0p<) و تیمار حاوی امولسیون کننده و شاهد از نظر تعداد پرگنه اشرشیا کلی تفاوتی را نشان ندادند (05/0p>). تعداد پرگنه کلی¬فرم به دست آمده از تیمار 100 ،150، 300 و باسیتراسین (به ترتیب35/6، 92/5، 68/6 و 12/6) کمتر از شاهد (07/8) بود (05/0p<) و تیمار حاوی امولسیون کننده و شاهد از نظر تعداد پرگنه کلی¬فرم تفاوتی را نشان ندادند (05/0p>). بنابراین اسانس دانه گشنیز بدون اثر بر عملکرد تولیدی سبب کاهش باکتری¬های کلی¬فرم و اشرشیاکلی و افزایش لاکتوباسیل روده جوجه¬های گوشتی شد.